การศึกษาอัตราส่วนที่เหมาะสมระหว่างมิวซิเลจจากแก้วมังกรต่อมิวซิเลจจากว่านหางจระเข้เพื่อให้เป็นแผ่นปิดแผลไฮโดรเจลสำหรับแผลพุพอง

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

อชิตพล จินดาพรรณ, พัชรดนัย ผิวขาว

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์

ขุนทอง คล้ายทอง

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย ปทุมธานี

ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พ.ศ. 2564

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

ในปัจจุบันอัตราการป่วยโรคแผลพุพองของคนไทยมีสูงขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งวิธีการในปัจจุบันถูกจำกัดประสิทธิภาพในการรักษาและปฐมพยาบาลไว้ด้วยราคาอุปกรณ์จำเป็นที่ต้องจ่าย เนื่องด้วยการจะปฐมพยาบาลและรักษาโรคแผลพุพองได้นั้น มีวิธีการที่นิยมใช้ในปัจจุบัน คือการทำความสะอาดแผลด้วยน้ำเกลือและปิดทับด้วยผ้าก็อซ ซึ่งเป็นวิธีที่ง่ายแต่ประสิทธฺภาพที่ได้ยังคงไม่ดีมากพอ และอีกวิธีการคือใช้แผ่นปิดแผลไฮโดรเจล ซึ่งง่ายและมีประสิทธิภาพสูงแต่ก็แลกมากับราคาที่สูงกว่าอีกวิธีหลายเท่า

คณะผู้พัฒนาจึงเล็งเห็นในจุดนี้และได้พัฒนาและหาวิธีการใช้วัสดุจากธรรมชาติมาผลิตเป็นแผ่นปิดแผลไฮโดรเจล

ซึ่งการพัฒนาในส่วนแรกได้ทำการหาวัสดุจากธรรมชาติจนพบสารที่ชื่อว่ามิวซิเลจ ทำให้พบว่าพืชที่มีปริมาณมิวซิเลจมากและแปลกใหม่ นั่นคือ แก้วมังกร และว่านหางจระเข้ และต่อมาผู้พัฒนาได้ทำการหาอัตราส่วนระหว่างมิวซิเลจที่ได้จากแก้วมังกรต่อว่านหางจระเข้ เพื่อให้ได้ผลิตภัณฑ์ไฮโดรเจลที่มีประสิทธิภาพสูงสุด และนำไปทดสอบประสิทธิภาพในด้านต่าง ๆ เพื่อนำมาทดสอบกับผิวเทียมและขยายไปสู้การทดลองใช้กับมนุษย์ต่อไป

โครงการที่พัฒนาขึ้นนี้จะช่วยลดอัตราการเกิดโรคแผลพุพองซึ่งเป็อาการเรื้อรังได้เป็นอย่างมาก เพราะในปัจจุบัน ราคาแผ่นปิดแผลไฮโดรเจลมีราคาที่สูงมากและใช้กันแบบเฉพาะทางจึงทำให้ประชาชนส่วนใหญ่สามารถเข้าถึงได้น้อย และหากต่อยอดต่อไปจะไม่ใช่แค่ประชาชนสามารถเข้าถึงได้แต่ใช้สำหรับทางการแพทย์เพื่อช่วยแก้ปัญหาอุปกรณ์ทางการแพทย์ขาดแคลนได้อีกด้วย