เปรียบเทียบประสิทธิภาพของกระดาษเคลือบสารทีมีถ่านกัมมันต์ ชีโอไลต์ และโพแทสเชียมเปอร์แมงกาเนต เพื่อดูดซับเอทิลีนในการยืดอายุการเก็บรักษากล้วยหอมทอง

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พิชญาดา รักษาชนม์, รุจิรา ทองโท

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์

ชนกฐิยะพร ฉัพพรรณธนกูร

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย บุรีรัมย์

ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พ.ศ. 2566

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

กล้วยหอมทอง เป็นพืชทางการเกษตรที่สำคัญของประเทศไทยถือเป็นสินค้าส่งออก ที่สร้างรายได้ให้กับชาวเกษตรกรและประเทศ แต่พบว่ายังมีปัญหาเกิดขึ้นระหว่างการขนส่ง ทำให้ผลผลิตได้รับความเสียหาย เนื่องจากการสุกของกล้วยที่ไม่สามารถควบคุมได้ ผลไม้เมื่อแก่จัดและเข้าสู่ระยะการสุกจะมีการสร้างเอทิลีน(Ethylene) ขึ้นมา ซึ่งเอทิลีนที่ผลไม้สร้างขึ้นนั้นเป็นตัวการสำคัญในการกระตุ้นให้ผลไม้สุก ดังนั้นถ้ามีการให้สารเอทิลีนในระยะที่ผลไม้แก่จัดแต่ยังไม่สุก ก็จะมีผลเร่งให้เกิดการสุกเร็วขึ้น จึงมีการคิดค้นวิธีการแก้ปัญหาโดยการยืดอายุการเก็บรักษากล้วยหอมทอง จากการดูดซับเอทิลีนเพื่อชะลอการสุกของกล้วยหอมทองโดยสารต่างๆ

การทำโครงงานครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสารดูดซับเอทิลีนที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของกระดาษที่มีถ่านกัมมันต์ ซีโอไลต์ และโพแทสเซียมเปอร์แมงกาเนตเป็นตัวเปรียบเทียบในแต่ละความเข้มข้นที่เคลือบผิวกระดาษ โดยใช้กระดาษที่ใช้แล้วเป็นวัตถุดิบในการผลิตเยื่อกระดาษ เพื่อลดปริมาณขยะในโรงเรียนของผู้พัฒนา และเป็นการใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุด โดยมีชุดควบคุมคือกระดาษที่เคลือบผิวโดยไม่มีการผสมสารใดๆ