การศึกษาสารสังเคราะห์และประยุกต์ใช้สารคาร์บอกซิเมทิลเซลลูโลสที่ได้จากผักตบชวา และชานอ้อย เพื่อยืดอายุและป้องกันผลผลิตหลังเก็บเกี่ยวในข้าว
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
ภูวเดช เกตุแก้ว, พิสิษฐ์ น้อยหนู, นันทกร ประมวลศิลป์
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
สุคนธ์ทิพย์ แก้วละเอียด
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
โครงงานเรื่อง การสังเคราะห์และประยุกต์ใช้สารคาร์บอกซิเทมิลเซลลูโลสที่ได้จากผักตบชวา
และชานอ้อยเพื่อยืดอายุและป้องกันผลผลิตทางการเกษตรหลังการเก็บเกี่ยวของข้าว มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์สารคาร์บอกซิเมทิลเซลลูโลสจากผักตบชวาและชานอ้อย เพื่อศึกษาความสามารถในการป้องกันเชื้อราและแบคทีเรีย โดยใช้สาร CMC จากผักตบชวา และชานอ้อยที่เคลือบเมล็ดพันธุ์ข้าว และศึกษาดัชนีการงอกของเมล็ดพันธุ์ข้าวที่เคลือบด้วยสาร CMC จากผักตบชวาและชานอ้อย โดยการทดลองนำเมล็ดพันธุ์ที่ไม่เคลือบและเคลือบด้วยสาร CMC จากผักตบชวาและชานอ้อยเก็บไว้ที่อุณหภูมิ 5 องศาเซลเซียส และความชื้นสัมพัทธ์ 95 เปอร์เซ็นต์ เป็นเวลา 1 เดือน แล้วตรวจนับจำนวนเชื้อรา และแบคทีเรีย โดยวิธี spread plate การทดลองวัดการเจริญเติบโตของเชื้อราและแบคทีเรีย พบว่าความสามารถในการป้องกันเชื้อราและแบคทีเรียเมล็ดพันธุ์ข้าวที่ไม่เคลือบด้วยสาร CMC มีจำนวนเชื้อรา 4.56x103 CFU/g จำนวนแบคทีเรีย 9.0x103 CFU/g มากที่สุด รองลงมาพันธุ์ข้าวที่เคลือบด้วยสาร CMC จากผักตบชวามีจำนวนเชื้อรา 5.5x102 CFU/g จำนวนแบคทีเรีย 2.90x103 CFU/g และเมล็ดพันธุ์ที่ข้าวเคลือบด้วยสาร CMC จากชานอ้อยมีจำนวนเชื้อรา 5.0x102 CFU/g จำนวนแบคทีเรีย 1.5x103 CFU/g น้อยที่สุดตามลำดับ การทดลองวัดดัชนีการงอกของข้าวที่ถูกเคลือบด้วยสารคาร์บอกซิเมทิลเซลลูโลสจากผักตบชวาและชานอ้อย และไม่ถูกเคลือบ พบว่าไม่มีการความต่างอย่างมีนัยสำคัญ ผักตบชวาและชานอ้อยสามารถยืดอายุและป้องกันผลผลิตหลังเก็บเกี่ยวของข้าวได้