การศึกษาความสามารถในการลดปริมาณแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศจากวัสดุทางธรรมชาติ

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

วรณัน อรุณใหม่, พิรภพ คนหาญ

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์

วรรณรัตน์ สีเขียว

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนอำนาจเจริญ

ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พ.ศ. 2563

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

บทคัดย่อ

ชื่อโครงงาน:การศึกษาความสามารถในการลดปริมาณแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศจากวัสดุทางธรรมชาติ

ผู้พัฒนา: นางสาววรณัน อรุณใหม่,นายพิรภพ คนหาญ

ที่ปรึกษา:นางวรรณรัตน์ สีเขียว

สถานศึกษา:โรงเรียนอำนาจเจริญ จ.อำนาจเจริญ

แก็สคาร์บอนไดออกไซด์ (Carbon Dioxide) เป็นหนึ่งใน แก็สเรือนกระจก (Greenhouse gas) ซึ่งเป็นแก๊สที่มีอยู่ตามธรรมชาติและไม่เป็นอันตรายหากมีในปริมาณน้อย แต่ทว่าในสถานการณ์ปัจจุบันได้มีการเพิ่มขึ้นของคาร์บอนไดออกไซด์เป็นอย่างมาก จนทำให้ถึงระดับที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติต่าง ๆ ซึ่งสาเหตุของการเพิ่มขึ้นส่วนใหญ่มาจากการกระทำของมนุษย์ เช่น การผลิตไฟฟ้า การใช้น้ำมันในยานพาหนะต่าง ๆ และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆที่มนุษย์สร้างขึ้น ทำให้ต้องมีการกำจัดแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศให้มีปริมาณที่เหมาะสม และไม่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิต

ผู้ศึกษาจึงได้ศึกษาหาวิธีที่จะช่วยลดปริมาณแก็สคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศ โดยการศึกษาความสามารถในการลดปริมาณแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ จากวัสดุทางธรรมชาติ ได้แก่ 1.หญ้าเนเปียร์ 2.เปลือกของต้นยูคาลิปตัส 3.แกลบ เพื่อเปรียบเทียบหาวัสดุที่มีประสิทธิภาพในการลดแก็สคาร์บอนไดออกไซด์ได้สูงสุด