การศึกษาโฟมชีวภาพจากแป้งมันสำปะหลังที่เสริมด้วยเส้นใยเซลลูโลสจากกาบมะพร้าวและชานอ้อย
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
กมลทิพย์ พลเทพ, ฐิติยาลักขณ์ ศรีหาวงษ์
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
วิริยา ตาสี, ณัฏฐพัชร์ เพ็ชรศรีกุล
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
ปัจจุบันโฟมพลาสติกนิยมนำมาใช้อย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์ แต่เนื่องจากโฟมพลาสติกเหล่านี้ใช้เวลาในการย่อยสลายนานนับร้อยปี จึงเป็นสาเหตุก่อให้เกิดปัญหาเรื่องขยะ
เพื่อแก้ปัญหาดังกล่าว จึงมีการพัฒนาวัสดุที่มีคุณสมบัติในการย่อยสลายได้โดยธรรมชาติ แป้งมันสำปะหลังถูกนำมาใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับการผลิตบรรจุภัณฑ์ที่สามารถย่อยสลายได้ทางชีวภาพ กาบมะพร้าวและชานอ้อยมีเส้นใยที่มีเซลลูโลสเป็นองค์ประกอบ ซึ่งกาบมะพร้าวและชานอ้อยเป็นวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรที่สามารถพบได้ง่ายในท้องถิ่น
ดังนั้น ในโครงงานนี้จึงมุ่งเน้นการผลิตโฟมชีวภาพ จากแป้งมันสำปะหลังเพื่อทดแทนโฟมพอลิสไตรีน โดยการเติมเส้นใยเซลลูโลสจากกาบมะพร้าวและชานอ้อย เพื่อปรับปรุงสมบัติเชิงกลและสมบัติทางกายภาพของโฟมชีวภาพ และทำการขึ้นรูปโดยกระบวนการอัดขึ้นรูปโฟม
วัตถุประสงค์
เพื่อศึกษาการผลิตโฟมชีวภาพจาก แป้งมันสำปะหลังและเสริมด้วยเส้นใยกาบมะพร้าวและ ชานอ้อย
2.เพื่อศึกษาคุณสมบัติการดูดซับน้ำ ความชื้น สมบัติทางกายภาพ และ อัตราการย่อยสลายด้วยวิธีการชีวภาพของผลิตภัณฑ์โฟมชีวภาพ
3.เพื่อหาสภาวะที่เหมาะสมของปริมาณกลีเซอรอล แป้งมันสำปะหลัง และ เส้นใยกาบมะพร้าว และ ชานอ้อยในการผลิตโฟมชีวภาพย่อยสลายได้เสริมด้วยเส้นใยกาบมะพร้าวและชานอ้อย
สมมติฐาน
โฟมพลาสติกชีวภาพโดยใช้แป้งมันสำปะหลัง และเสริมด้วยเส้นใยเซลลูโลสจากกาบมะพร้าว และชานอ้อยมีความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพได้ สามารถขึ้นรูปเป็นบรรจุภัณฑ์ได้ และสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้
ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ
พบแนวทางการนำวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรมาใช้ผลิตเป็นโฟมพลาสติกชีวภาพ
โฟมพลาสติกชีวภาพที่ได้สามารถเป็นหนึ่งในแนวทางที่ช่วยลดมลภาวะทางอากาศที่เกิดจากการเผาทำลายบรรจุภัณฑ์จากพลาสติก
เป็นช่องทางการสร้างรายได้เพิ่มเติมของเกษตรกรจากวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร