การศึกษาอัตราส่วนที่เหมาะสมของสารจับใบจากกากเมล้ดชาต่อนำ้ส้มควันไม้ในการป้องกันและกำจัดศัตรูพืช

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

วราภรณ์ แล่เฉอะ, กัลยรัตน์ ภักดียนต์เจริญ, สิริพงศ์ สุภาพันธุ์ชูชัย

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์

ยุวดี แสนทรงสิริ

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย เชียงราย

ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พ.ศ. 2561

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

ปัญหาสารเคมีตกค้างในผักถือเป็นปัญหาสำคัญและเป็นปัญหาที่นักวิทยาศาสตร์และนักวิจัยต่างให้ความสนใจและคิดหาทางแก้ปัญหาเหล่านี้อยู่เสมอ เพราะการที่สารเคมีตกค้างในพืชผักต่างๆเมื่อมนุษย์รับประทาน ถือเป็นการเพิ่มความเสี่ยงให้แก่การดำรงชีวิตหรือทำให้ชีวิต ดังนั้นในปัจจุบันมนุษย์ได้คิดค้นผลิตภัณฑ์ต่างๆมากมายเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของสารเคมี เพื่อลดการใช้สารเคมีซ้ำหลายๆรอบ และลดการตกค้างของสารเคมี ซึ่งหนึ่งในผลิตภัณฑ์เพิ่มประสิทธิภาพของปุ๋ยคือ สารจับใบ

โครงงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอัตราส่วนที่เหมาะสมของสารจับใบจากกากเมล็ดชาต่อน้ำส้มควันไม้ในการป้องกันและกำจัดศัตรูพืช โดยสกัดสารจับใบจากกากเมล็ดชา ทำการสกัดแบบแช่ โดยใช้ตัวทำละลายคือ 70% เมทานอล ในขั้นตอนแรกนำกากเมล็ดชาไปอบให้แห้งสนิทที่อุณหภูมิ 50-60 องศาเซลเซียส แล้วบดให้ละเอียด แช่ด้วยสารละลาย 70% เมทานอล ปริมาตร 1000 มิลลิลิตร เขย่า 2 ครั้ง นาน 10 นาที/วัน เป็นเวลา 3 วัน จากนั้นนำสารละลายที่ได้กรองด้วยกระดาษกรองเบอร์ 1 สกัดซ้ำ 3 ครั้งระเหยตัวทำละลายออกด้วย rotary vacuum evaporator ที่อุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียส ระเหยน้ำออกด้วยตู้อบลมร้อนที่อุณหภูมิ 50-60 องศาเซลเซียสจนแห้ง จากนั้นทดสอบตรวจสารซาโปนินโดยวิธีทดสอบการเกิดฟอง เปรียบเทียบกับสารซาโปนิน จากนั้นนำสารสกัดหยาบซาโปนินไปทดสอบหาอัตราส่วนที่เหมาะสมในการจับใบที่ความเข้มข้นที่ 0.3% 0.4% และ 0.5% m/v ผสมใส่ฟอกกี้และนำไปทดสอบการจับใบ จากนั้นนำความเข้มข้นที่เกิดการจับใบดีที่สุด หาอัตราส่วนของสารจับใบต่อน้ำส้มควันไม้ที่ดีที่สุด โดยใช้ความเข้มข้น 0.5% 0.6% และ 0.7% m/v ไปทดสอบกับผักคะน้าที่มีอายุ 4 สัปดาห์ ซึ่งรดทุก 3 วันในช่วงเวลา 7.00 น. เป็นระยะเวลา 8 สัปดาห์ และให้รดน้ำทุกวัน สังเกตและบันทึกการเปลี่ยนแปลงทุกวัน

คำสำคัญ : กากเมล็ดชา สารจับใบ สารซาโปนิน การสกัดแบบแช่ สารสกัดหยาบ นำ้ส้มควันไม้