โครงงานวิทยาศาสตร์เรื่องประสิทธิภาพการดูดความชื้นของวัสดุจากธรรมชาติ
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
ณฐมน ไทยสุริยะ
ธนากร นพฤทธิ์
ธนิสร สวัสดี
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- รางวัลการประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์
ม.ปลายชนะการประกวดรางวัลที่ 2 ประเภทกายภาพภาคตะวันออก
- คำสำคัญ (keywords) ของโครงงาน
ความชื้น
วัสดุธรรมชาติ
- ประเภทโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
จากการศึกษาประสิทธิภาพการดูดความชื้นจากวัสดุธรรมชาติ เพื่อศึกษาหาวัสดุดูดความชื้นทดแทนซิลิกาเจล ตัวแปรที่ศึกษา ได้แก่ ชนิดและขนาดของวัสดุจากธรรมชาติ ชนิดและความเข้มข้นของสารช่วยดูดความชื้น และระยะเวลาในการดูดความชื้น ผลการทดลองพบว่า ชนิดและขนาดของวัสดุจากธรรมชาติที่มีประสิทธิภาพในการดูดความชื้นได้ดีที่สุด คือ ไส้ของลำต้นมันสำปะหลังขนาดเล็ก รองลงมา คือ เปลือกไข่ และเปลือกหอยที่มีขนาดเล็กเช่นกัน ส่วนชนิดและความเข้มข้นของสารดูดความชื้นที่ใช้ร่วมกับไส้ของลำต้นมันสำปะหลังที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการดูดความชื้นดีที่สุด คือไส้ของลำต้นมันสำปะหลังที่ร่วมกับสารละลายเกลือแกงที่ระดับความเข้มข้น 5% โดยมวลต่อปริมาตร รองลงมาคือ สารละลายน้ำขี้เถ้า น้ำแป้ง และน้ำส้มสายชูที่ระดับความเข้มข้น 5% เช่นเดียวกันเกลือแกง ขณะที่ระยะเวลาในการดูดความชื้นที่ดีที่สุด คือ เมื่อเวลาผ่านไป 6 ชั่วโมง จากผลการทดลองข้างต้นจึงนำวัสดุดูดความชื้นจากธรรมชาติไปใส่ในซองอาหารแบบซิป ที่ระยะเวลา 6 ชั่วโมง ผลปรากฎว่า ลำไส้ของลำต้นมันสำปะหลังร่วมกับสารละลายเกลือแกงเข้มข้น 5% มีสิทธิภาพในการดูดความชื้นใกล้เคียงกับสารดูดความชื้นซิลิกาเจล และเมื่อนำสารดูดความชื้นดังกล่าวออกมาจากซองขนมแล้วยังสามารถนำไปอบแห้งหรือตากแดด เพื่อนำกลับมาใช้งานได้อีกหลายครั้ง ทั้งยังไม่เป็นอันตรายหากปนเปื้อนหรือสัมผัสผ่านเยื่อต่างๆภายในร่างกายอีกด้วย