โครงงานวิทยาศาสตร์เรื่องการพัฒนาถ้วยน้ำหวานเทียมเพื่อการเพาะเลี้ยงชันโรงจากวัสดุในท้องถิ่น

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
  • จิตรลดา ไชยชมพู

  • บุณยกร สอนขยัน

  • วิรชัย ศรีปุริ

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
  • สุธิพงษ์ ใจแก้ว

  • เกียรติศักดิ์ อินราษฎร

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนดำรงราษฎร์สงเคราะห์

รางวัลการประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์

ม.ปลาย เหรียญเงิน ภาคเหนือตอนบน

คำสำคัญ (keywords) ของโครงงาน
  • ถ้วยน้ำหวาน การผลิต

  • ผึ้งชันโรง การเพาะเลี้ยง

ประเภทโครงงานวิทยาศาสตร์

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

ถ้วยน้ำหวาน (nectar pot) เป็นผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการเพาะเลี้ยงชันโรง โดยผึ้งงานต้องใช้เวลาในการสร้างนานมากและตำแหน่งในการสร้างถ้วยไม่แน่นอน โครงงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาถ้วยน้ำหวานเทียมเพื่อการเพาะเลี้ยงชันโรงจากวัสดุในท้องถิ่น โดยแบ่งการทดลองเป็น 4 การทดลอง ดังนี้ การทดลองที่ 1 ศึกษาโครงสร้างถ้วยน้ำหวานภายในรังของชันโรงเปรียบเทียบกับรังผึ้งพันธุ์ พบว่าถ้วยน้ำหวานของชันโรงมีลักษณะแตกต่างจากถ้วยน้ำหวานของรังผึ้ง โดยมีขนาดเล็กกว่าและทรงค่อนข้างกลม ดังนั้นจึงไม่สามารถนำถ้วยน้ำหวานเทียมของผึ้งพันธุ์มาใช้กับการเพาะเลี้ยงชันโรงได้ การทดลองที่ 2 ศึกษาสมบัติของวัสดุที่เหมาะสมต่อการนำมาใช้พัฒนาเป็นถ้วยน้ำหวานเทียม โดยนำวัสดุในท้องถิ่น ได้แก่ ไขผึ้ง ไคโตซาน และเซลลูโลส นำมาทดสอบสมบัติ ได้แก่ การละลายในตัวทำละลายอินทรีย์ ค่า pH การทดสอบการเจริญเติบโตของเชื้อรา จุดหลอมเหลวและการขึ้นรูป เปรียบเทียบกับถ้วยน้ำหวานของชันโรง พบว่า ไขผึ้งมีคุณสมบัติเหมาะสมมากที่สุดในการนำมาใช้พัฒนาเป็นถ้วยย้ำหวานเทียม การทดลองที่ 3 การพัฒนาถ้วยน้ำหวานเทียมเพื่อเพาะเลี้ยงชันโรง โดยออกแบบสร้างถ้วยน้ำหวานเทียมของชันโรง โดยใช้ไขผึ้งร่วมกับยางชัน อัตราส่วนต่าง ๆ ได้แก่ 1:0, 1:1, 2:1, 3:1 และ 0:1 พบว่า อัตราส่วน 2:1 มีสมบัติเหมาะสมที่จะน้ำไปขึ้นรูปเป็นถ้วยน้ำหวานเทียมได้ การทดลองที่ 4 ศึกษาพฤติกรรมในการเติมน้ำหวานของถ้วยน้ำหวานเทียม พบว่าถ้วยน้ำหวานเทียมที่ผลิตจากไขผึ้งผสมชันโรงอัตราส่วน 2:1 ชันโรงจะมีการเติมน้ำหวานเมื่อเติมน้ำผึ้งที่ก้นถ้วยเท่านั้น การศึกษาครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อการเพิ่มปริมาณน้ำหวานในรังเลี้ยงชันโรง ส่งผลต่อการเพิ่มประชากรของชันโรง