โครงงานวิทยาศาสตร์เรื่องเสลดพังพอนรักษาแผลปลาดุก
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
กอปร์โชค พันธุมาส
พัฒนากร พ่วงอินทร์
เกริก จันทร์อรุณ
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
ประมวล อ่วมงาม
มนชัย พงษ์หิรัญ
วีระศักดิ์ ประดิษฐ์
ศรีณรงค์ พงษ์ประดิษฐ์
อุบลพงษ์ โดรณ
เมธี ภมรพิบูลย์
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- รางวัลการประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์
ม.ต้น ชนะการประกวดรางวัลที่ 3 กำหนดหัวข้อ ภาคเหนือตอนล่าง
- การตีพิมพ์ผลงาน
วารสารบทคัดย่อการศึกษาวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์และเทคโนโลยี 2540 9(29) p
- คำสำคัญ (keywords) ของโครงงาน
ปลาดุก การรักษา
เสลดพังพอน
- ประเภทโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
การทดลองนี้มีจุดประสงค์เพื่อผลิตสารรักษาแผลปลาดุกจากใบเสลดพังพอนที่เกิดจากการขนส่งหรือแผลที่เกิดจากโรคอื่น โดยแบ่งการทดลองเป็น 4 ขั้นดังนี้ ขั้นที่ 1 สกัดสารจากใบเสลดพังพอน โดยนำใบเสลดพังพอน 300 กรัม มาตำผสมน้ำ 1 ลิตร กรองสารที่ได้ไว้ ขั้นที่ 2 เปรียบเทียบการรักษาแผลปลาดุกโดยใช้ชุดทดลองใส่ใบเสลดพังพอน 5 ลูกบาศก์เซนติเมตรในน้ำ 3 ลิตรกับการเลี้ยงปลาดุกในน้ำเปล่า 3 ลิตร อย่างละ 5 ชุด สังเกตและบันทึกผลทุก 2 วัน ขั้นที่3 หาความเข้มข้นที่เหมาะสมขชองสารจากใบเสลดพังพอนโดยเปรียบเทียบการรักษาโดยใช้สารจากใบเสลดพังพอนในอัตราส่วน 5, 10, 15, 20 และ 25 ลูกบาศก์เซนติเมตร ใส่ในน้ำชุดละ 3 ลิตร นำไปเปรียบเทียบผลการรักษาเมื่อนำปลาดุกไปเลี้ยงในสารดังกล่าวที่มีความเข้มข้นต่างกัน สังเกตและบันทึกผลทุก 2 วัน ขั้นที่ 4 เปรียบเทียบการรักษาแผลของสารจากใบเสลดพังพอนกับยาฆ่าเชื้อสำหรับเลี้ยงปลาตู้ โดยใช้สารใบเสลดพังพอน 5 ลูกบาศก์เซนติเมตรเปรียบเทียบกับน้ำยาฆ่าเชื้อ 1 ลูกบาศก์เซนติเมตรในน้ำ 3 ลิตร นำไปเลี้ยงปลาดุก สังเกตและบันทึกผลทุก 2 วัน จากการทดลองพบว่าใบเสลดพังพอนที่ไม่แก่ไม่อ่อนจำนวน 300 กรัม ตำผสมน้ำ 1 ลิตร กรองสารได้ปริมาตร 5 ลูกบาศก์เซนติเมตร ใส่ในน้ำ 3 ลิตร นำไปเลี้ยงปลาดุกที่มีบาดแผล จะสามารถรักษาแผลให้หายได้ภายใน 8 วันและให้ผลการรักษาดีกว่าการใช้ยาฆ่าเชื้อสำหรับเลี้ยงปลาตู้