การศึกษาการดูดซับตะกั่วและทองแดงในน้ำโดยใช้กากกาแฟ

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

ศิรดา นันทรัตน์กุล, อุไรพร จินาสุย

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์

ศรัณยู ใคลคลาย, ลักษณาทิตย์ พิงคารักษ์

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนมอ.วิทยานุสรณ์ สุราษฎร์ธานี

ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พ.ศ. 2563

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

ในปัจจุบันมหาวิทยาลัยและสถาบันการศึกษาในประเทศไทยได้จัดให้มีการเรียนการสอนให้ความรู้ในคณะและสาขาเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ ซึ่งในกระบวนการเรียนการสอนนั้นจำเป็นที่จะต้องมีกระบวนการทดลองหรือการเรียนเชิงปฏิบัติ ซึ่งมีการใช้สารเคมีในห้องปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์จำนวนมาก โดยสารเคมีที่ใช้นั้นอาจมีความเข้มข้นและความเป็นพิษในปริมาณมาก เช่น สารจำพวกโลหะหนัก สารเคมีที่เป็นกรด-ด่าง ซึ่งมักจะทิ้งลงสู่แหล่งน้ำธรรมชาติ โดยที่ยังไม่ได้ผ่านการบำบัดอย่างถูกต้องเท่าที่ควร อันจะส่งผลให้แหล่งน้ำมีการปนเปื้อนสารพิษกลายเป็นแหล่งน้ำเน่าเสีย ในส่วนของกระบวนการผลิตกาแฟนั้นจะมีกากกาแฟเหลือทิ้ง โดยส่วนใหญ่จะนำกากกาแฟเหล่านั้นไปทิ้งมากกว่าการเลือกที่จะเก็บไว้ ทั้งๆที่ความเป็นจริงแล้วกากกาแฟนั้นมีประโยชน์มากมายที่คนส่วนมากมักจะมองข้ามมันไป คณะผู้จัดทำจึงเกิดความคิดที่ว่าควรจะใช้กากกาแฟให้เกิดประโยชน์สูงสุดเพื่อเป็นการลดปริมาณการทิ้งกากกาแฟ กากกาแฟจัดเป็นสารอินทรีย์ที่เหลือทิ้งจากอุตสาหกรรมการแปรรูปกาแฟและร้านกาแฟสดทั่วไป เป็นกากของเสียที่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ถ้าหากมีการสะสมในแหล่งน้ำในปริมาณมาก หากมีการสูดดมหรืออุปโภคบริโภคแหล่งน้ำเหล่านั้นก็จะส่งผลต่อสุขภาพถึงขั้นร้ายแรง ดังนั้นการสะสมของโลหะหนักในสิ่งแวดล้อมนั้นจึงควรให้ความสำคัญ โดยวัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้คือ ศึกษาการดูดซับโลหะหนักด้วยกากกาแฟ โดยการนำกากกาแฟเหลือทิ้งมาทำเป็นวัสดุดูดซับโลหะหนักในน้ำ และเลือกที่จะใช้กาแฟสายพันธุ์ต่าง ๆ ที่นำมาจากร้านกาแฟในจังหวัดสรุาษฎร์ธานี