การพัฒนาสารเคลือบผิวจากวุ้นสาหร่ายผมนางร่วมกับไคโทซานเพื่อการยืดอายุการเก็บรักษาของผลส้มเขียวหวาน

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

ชนันธร ศิริกิจ, ศวรรยา ริยาพันธ์

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์

อุษา เพชรบ้านนา, นิตยา อัมรัตน์​

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนมอ.วิทยานุสรณ์ สุราษฎร์ธานี

ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พ.ศ. 2564

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

ในปัจจุบันผู้บริโภคส่วนใหญ่ให้ความสนใจในเรื่องสุขภาพมากขึ้นทำให้ต้องการบริโภคอาหารที่มีความสด สะอาด มีคุณค่าทางโภชนาการ และปลอดภัย รวมถึงพยายามหลีกเลี่ยงการบริโภคอาหารที่มีการใช้สารเคมีอันตรายในกระบวนการผลิต เช่น ผักและผลไม้ที่เคลือบผิวด้วยสารสังเคราะห์ ในงานวิจัยนี้จึงมีแนวคิดที่จะพัฒนาสารเคลือบผิวบริโภคได้ที่มี ความปลอดภัย เพื่อใช้เป็นทางเลือกใหม่ในการยืดอายุการเก็บรักษาผลส้มเขียวหวานหลังการเก็บเกี่ยว โดยใช้วุ้นจากสาหร่ายผมนางและไคโทซานมาพัฒนาเป็นสารเคลือบผิว เนื่องจากสาหร่ายผมนางและไคโทซาน เป็นสารจากธรรมชาติที่ไม่เป็นพิษและสามารถรับประทานได้ จากรายงานการวิจัยได้มีการนำสารจากธรรมชาติต่าง ๆ มาใช้แทนสารเคลือบผิวที่ได้จากการสังเคราะห์ ได้แก่ การใช้เจลจากว่านหางจระเข้ และการใช้สารไคโทซานร่วมกับสารเคลือบผิวจากสาหร่ายผมนาง ซึ่งสาหร่ายผมนาง มีองค์ประกอบที่เป็น polysaccharide ที่สำคัญ คือ วุ้น สามารถนำมาทำเป็นส่วนผสมของสารเคลือบผิวผลไม้ได้ โดยส่งผลในการควบคุมอัตราการหายใจ และลดการสูญเสียน้ำ ส่วนสารไคโทซานมีโครงสร้างคล้ายกับเซลลูโลส มีสมบัติในการต้านจุลินทรีย์ที่เป็นสาเหตุของการเน่าเสียของผลไม้ได้ โดยปัจจุบันนี้ไคโทซานจัดเป็นสารเคลือบผิวทางการค้าที่มีประสิทธิภาพดี และมีราคาที่ไม่สูงมากนัก สามารถช่วยรักษาคุณภาพของผลผลิตโดยลดการสูญเสียน้ำหนัก รักษาคุณภาพในด้านสี กลิ่น รสชาติ และเพิ่มความมันวาวของผิวได้