รากเทียมป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งที่สามารถดูดซับโลหะหนัก
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
เบญญาภา ทัลวัลลิ์, กมลวรรณ เดชาพร, ศุภสัณห์ แก้วอุดม
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
กนกรัตน์ สิงห์นุ้ย
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
เนื่องจากปัจจุบันปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเลพบมากขึ้นและมีค่าเฉลี่ยที่ค่อนข้างมากในแต่ละปี รวมถึงปัญหาการปนเปื้อนของสารเคมีประเภทโลหะหนักและน้ำมัน ก็สามารถพบได้มาก ซึ่งจะเป็นอันตรายทั้งต่อสิ่งมีชีวิตบนบกและทะเล อีกทั้งยังส่งผลต่อมนุษย์อีกด้วย ดังนั้นทางคณะผู้จัดทำจึงได้แนวคิดในการประดิษฐ์รากเทียมที่ทำจากยางพารา เพื่อลดการกัดเซาะของชายฝั่ง ซึ่งการใช้ยางพารามาวัสดุเป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจของประเทศ โดยที่รากจะมีรูไว้สำหรับให้น้ำไหลผ่าน ไม่ต้านกระแสน้ำมากเกินไป จะได้ไม่ล้มได้ง่าย และจะได้เข้ามากรองโลหะหนัก เนื่องจากด้านในของรากจะบรรจุไฮโดรชาล์แบบแผ่นจากทางปาล์มอยู่ด้านใน เพราะทางปาล์มเป็นวัสดุเหลือทิ้งทางการเกษตร เพื่อดูดซับโลหะหนักในน้ำเสีย ซึ่งจะเป็นการลดสารเคมีในน้ำไปในตัว พร้อมกับความสามารถในการอนุบาลต้นโกงกางโดยสามารถปลูกต้นโกงกางบริเวณส่วนกลางของตัวลำต้นเทียม เพิ่มโอกาสในการเจริญเติบโตมากกว่าการระดมคนปลูกแบบปกติ นอกจากนี้ยังศึกษารูปแบบการจัดวางของต้นรากเทียมที่สามารถชะลอคลื่นได้ดีที่สุดอีกด้วย โดยคณะผู้จัดทำจะทดสอบประสิทธิภาพของไฮโดรชาล์แบบแผ่นจากทางปาล์มในการดูดซับโลหะหนัก โดยวัดปริมาณโลหะหนักด้วย Inductively Coupled Plasma-Atomic Emission Spectrophotometer (ICP-AES), ทดสอบประสิทธิภาพรูปแบบการจัดวางของต้นรากเทียมในรูปแบบต่าง ๆ โดยวัดความแรงของคลื่นหลังจากคลื่นผ่านแนวต้นรากเทียมโดยใช้เกจวัดความดันน้ำ ซึ่งนำมาเปรียบเทียบกันระหว่างความแรงของคลื่นก่อนและหลังผ่านแนวต้นรากเทียม, ทดสอบความเป็นพิษของยางพาราสังเคราะห์แต่ละสูตรว่าเป็นพิษต่อน้ำมากน้อยเพียงใด, ทดสอบอัตราการอยู่รอดของต้นโกงกางที่ปลูกในปล้องต้นรากเทียม โดยการสังเกตถึงการเจริญเติบโต และโอกาสที่จะรอดเป็นระยะเวลาที่นาน และสุดท้ายทดสอบประสิทธิภาพของต้นรากเทียมสำเร็จรูปซึ่งนำทุกอย่างที่กล่าวไว้ข้างต้นมารวมกัน