การศึกษาฟิมล์พลาสติกชีวภาพที่มีความสามารถในการละลายน้ำโดยใช้คาร์บอกซีเมทิลเซลลูโลสที่สังเคราะห์จากซังข้าวโพด และชานอ้อย

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

วรินญา ถาบุตร, วราภรณ์ นามสมบูรณ์

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์

ณัฏฐพัชร์ เพ็ชรศรีกุล, ดารณี ไชยเวช

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนวิทยาศาสตร์จุฬาภรณราชวิทยาลัย เลย

ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พ.ศ. 2565

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

ปัจจุบันพลาสติกได้เข้ามามีบทบาทอย่างมากในชีวิตประจำวันและมีการใช้พลาสติกเป็นจำนวนมาก เนื่องจากพลาสติกมีความแข็งแรง เบา ทนทาน และถูก สามารถผลิตและขึ้นรูปเป็นรูปแบบต่าง ๆ ได้ ทำให้ ปัจจุบันมีผลิตภัณฑ์ที่ใช้พลาสติกเป็นจำนวนมาก นั่นเป็นสาเหตุก่อให้เกิดปัญหาเรื่องขยะ อีกทั้งพลาสติกใช้ เวลานานในการย่อยสลายใช้ระยะเวลานานถึง 450 ปี และผู้คนส่วนมากใช้วิธีการกำจัดขยะพลาสติกด้วยการ เผา ทำให้เกิดมลพิษทางอากาศและสภาวะโลกร้อน ทำให้ผู้คนเริ่มหันมาใช้พลาสติกชีวภาพกันมากขึ้น พลาสติกชีวภาพ คือ พลาสติกที่สามารถย่อยสลายได้ด้วยตนเองตามธรรมชาติ ทางผู้จัดทำจึงสนใจการนำซึ่ง ข้าวโพดและชานอ้อยที่วัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร สกัดเอาเซลลูโลสจากซังข้าวโพดและชานอ้อยอบแห้ง นำไป สกัดเป็นผงคาร์บอกซีเมทิลเซลลูโลส หรือ ผงซีเอ็มซี (สารให้ความหนืด) หลังจากนั้นนำมาวิเคราะห์หา อัตราส่วนที่เหมาะสมทั้งหมด 7 กรรมวิธี เพื่อขึ้นรูปเป็นบรรจุภัณฑ์ในรูปแบบที่ต้องการ และเหมาะสมต่อความ ต้องการ ฟิล์มพลาสติกชีวภาพที่มีความสามารถในการละลายน้ำโดยใช้คาร์บอกซีเมทิลเซลลูโลสที่สังเคราะห์ จากซังข้าวโพด และชานอ้อย สามารถย่อยสลายได้ทางชีวภาพได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทนต่อแรงดึงขาดได้ดี มี ความสามารถในการละลายน้ำที่สูง ตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคที่สนใจ หรือต้องการใช้ฟิล์มพลาสติก ชีวภาพ