การเปรียบเทียบประสิทธิภาพกล่องใส่อาหารจากใบสัปปะรด เปลือกข้าวโพด และกาบไผ่ เพื่อทดแทนกล่องพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้ง
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
โชติกา โชติชัยพิบูล, ชฎาภา ประจำชอบ
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
สุทธีวรรณ ใจสันติ
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
ประเทศไทยมีขยะพลาสติกประมาณปีละ 2 ล้านตัน ซึ่งพลาสติกส่วนใหญ่ เป็นพลาสติกแบบใช้ครั้งเดียว โดยมีการนำกลับไปใช้ประโยชน์ประมาณปีละ 0.5 ล้านตัน ส่วนที่เหลือ 1.5 ล้านตัน นั้นไม่มีการนำกลับไปใช้ใหม่และถูกทิ้งเป็นขยะมูลฝอยอย่างต่อเนื่อง อีกทั้งยังมีระยะเวลาย่อยสลายที่ยาวนานและสร้างมลพิษให้กับสิ่งแวดล้อม เนื่องจากในช่วงสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ผู้บริโภคมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในการใช้บริการสั่งซื้ออาหารผ่านระบบออนไลน์เพิ่มขึ้น แต่มีการคัดแยกขยะเพื่อนำมารีไซเคิลลดลง (นางสาวพรพรรณ ปัญญายงค์, 2565) ผู้จัดทำจึงได้สนใจที่จะนำเส้นใยธรรมชาติจากผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรที่หาได้ทั่วไปมาใช้ในการผลิตกล่องใส่อาหารที่สามารถย่อยสลายตามธรรมชาติ และใช้เวลาในการย่อยสลายน้อยกว่ากล่องใส่อาหารที่เป็นพลาสติก โดยเลือกใช้เส้นใยธรรมชาติจากผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร ได้แก่ ใบสับปะรด เปลือกข้าวโพด และกาบไผ่ มาผสมกาวแป้งเปียกเพื่อช่วยในการขึ้นรูป ซึ่งใบสับปะรด มีเส้นใยมากและสามารถขึ้นรูปเป็นกระดาษได้ ส่วนเปลือกข้าวโพด มีเส้นใยมากและหาได้ทั่วไป สามารถนำมาขึ้นรูปเป็นกระดาษได้ และกาบไผ่ มีคุณสมบัติดูดซับน้ำและความชื้น มีความแข็งแรงและยืดหยุ่น ต้านการดูดซึมน้ำมันและสิ่งสกปรกประเภทน้ำมัน ซึ่งมีขั้นตอนการทดสอบประสิทธิภาพ 3 ขั้นตอน คือการทดสอบความแข็งแรง และการต้านแรงกดในแนวตั้ง การต้านการดูดซึมน้ำ การต้านการดูดซึมน้ำมัน โดยใช้โปรแกรม ImageJ ในการวัดพื้นที่ที่มีการดูดซึมน้ำและน้ำมัน