การเปรียบเทียบประสิทธิภาพแม่ปุ๋ยฟอสฟอรัสจากกากตะกอนและเนื้อเยื่อพืชต่างชนิดที่ได้จากการบ้าบัดน้ำเสีย (ธูปฤาษีและอ้อ)
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
ปวิชญา สังคบุตร, ปัญญารัตน์ อภัยโส
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
น้ำผึ้ง สุพรมอินทร์
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
ในปัจจุบันมีการนำระบบพื้นที่ชุ่มน้ำเทียมแบบไหลใต้ผิวดินมาบำบัดน้ำเสียซึ่งเป็นระบบ บำบัดที่ให้น้ำเสียไหลลงไปในชั้นตัวกลางที่มีพืชน้ำปลูกอยู่ซึ่งในที่นี้คือต้นธูปฤๅษีและต้นอ้อ โดยน้ำเสีย ที่ไหลผ่านจะถูกบำบัดระหว่างการสัมผัสพื้นผิวของตัวกลางและรากพืชที่มีจุลินทรีย์เกาะอยู่ซึ่งระบบนี้จะมีประสิทธิภาพในการบำบัดฟอสฟอรัสโดยเป็นการทำงานร่วมกันระหว่างพืชจุลินทรีย์และตัวกลางมีกลไกในการกำจัดฟอสฟอรัส คือ ปฏิกิริยาการดูดซับและตกตะกอนกับองค์ประกอบของแร่ ธาตุที่มีอยู่ในตัวกลาง จากนั้นฟอสฟอรัสจะถูกพืชและจุลินทรีย์นาฟอสฟอรัสไปใช้ในการเจริญเติบโต และสร้างเนื้อเยื่อ โดยเมื่อเวลาผ่านไป180วัน การสะสมฟอสเฟตในตัวกลางที่เป็นหินดินดานเท่ากับ 0.122-0.128 มิลลิกรัมต่อกรัม สะสมในเนื้อเยื่อธูปฤๅษีมีค่าเท่ากับ921.97 มิลลิกรัมต่อต้นและสะสม ในเนื้อเยื่อต้นอ้อ472.40 มิลลิกรัมต่อต้น (ปิติพร มโนคุ้น , 2011)
ดังนั้นการศึกษาวิจัยนี้จึงคิดที่จะนำฟอสฟอรัสที่ถูกสะสมอยู่ในเนื้อเยื่อของต้นธูปฤๅษี ต้นอ้อ และตะกอนจากระบบการบำบัดแบบพื้นที่ชุ่มน้ำเทียมใต้ผิวดินมาใช้เพื่อทไเป็นปุ๋ยฟอสฟอรัสใช้แทนหินฟอสเฟต