ความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งแวดล้อมกับการปนเปื้อนไมโครพลาสติกในปลานิล และปลาดุกจังหวัดนครสวรรค์

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

นพไพสิษฐ์ ทิพย์ชาคร, ปัณณวิชญ์ เนียมนาช

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์

สรรเสริญ วีระพจนานันท์, สุชนา ชวนิชย์

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนนวมินทราชูทิศ มัชฌิม

ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

พ.ศ. 2565

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

ไมโครพลาสติกคือพลาสติกที่มนุษย์ผลิตให้มีขนาดเล็ก หรือการสลายตัวของพลาสติกที่มีขนาดเล็กกว่า 5 มิลลิเมตร เมื่อไมโครพลาสติกชะล้างลงสู่แหล่งน้ำ ส่งกระทบต่อสิ่งมีชีวิตในน้ำ เนื่องจากสัตว์น้ำกินเข้าไปโดยบังเอิญ และอาจไปสะสมติดอยู่ที่ทางเดินอาหารทำให้ส่งผลกระทบต่อการดำรงชีวิต หรือตายได้ เมื่อมนุษย์รับประทานสัตว์น้ำที่มีไมโครพลาสติกปนเปื้อนจะส่งผลต่อสุขภาพเช่น รบกวนการทำงานของต่อมไร้ท่อทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน และปิดกั้นการทำงานของระบบหมุนเวียนเลือด ทำให้คณะผู้พัฒนามีความสนใจศึกษาไมโครพลาสติกในปลาน้ำจืดคือ ปลานิล และปลาดุกในสถานที่ ๆ เป็นแหล่งชุมชน จึงได้เลือกสถานที่ทั้งหมด 2 แห่งคือ ตลาดนัดวัดมหาโพธิใต้ และตลาดศรีนคร ซึ่งอยู่ในเขตอำเภอเมืองนครสวรรค์ฯ จังหวัดนครสวรรค์ เพื่อศึกษาปริมาณไมโครพลาสติกในระดับความลึกของน้ำ 1 เมตร และ 2 เมตร และไมโครพลาสติกในเนื้อ ผิวหนัง และเหงือก ของปลานิลและปลาดุก การเลือกปลาทั้ง 2 ชนิดนี้เนื่องจากเป็นปลาที่หาง่าย และราคาถูก เป็นที่นิยมของชาวบ้านในชุมชน คณะผู้พัฒนาเก็บตัวอย่างน้ำที่มีระดับความลึก 1 เมตร ถึง 2 เมตร และเก็บตัวอย่างปลานิล และปลาดุก สกัดไมโครพลาสติกออกจากน้ำตัวอย่าง เนื้อ ผิวหนัง และเหงือกของปลานิล และปลาดุก โดยใช้โซเดียมไฮดรอกไซด์ความเข้มข้น 2% และสารละลายไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ความเข้มข้น 30% แยกไมโครพลาสติกด้วยสารละลายน้ำเกลืออิ่มตัว 6 กรัม หลังจากนั้นกรองด้วยกระดาษกรอง Whatman 93 (10 μm) และศึกษาลักษณะพร้อมนับจำนวนไมโครพลาสติกด้วยกล้องจุลทรรศน์สเตอริโอกำลังขยาย 40 เท่า นำไปสู่การวางแผนการพัฒนาระบบบำบัดน้ำเสียก่อนปล่อยลงสู่แหล่งน้ำธรรมชาติ และการให้ความรู้เพื่อสร้างความตระหนักด้านการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน และเป็นแนวทางสำหรับการสร้างนวัตกรรมการป้องกัน หรือกำจัดไมโครพลาสติกในแหล่งน้ำ