โครงงานวิทยาศาสตร์เรื่องถังโยกเก็บน้ำยางพารา
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
จริณรัตน์ คำผิวพันธ์
ดลยา ชูจันทร์
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
จารุวรรณ ชูแทน
พัชรา พงศ์มานะวุฒิ
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- รางวัลการประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์
ม.ปลาย เหรียญเงิน ภาคใต้
- คำสำคัญ (keywords) ของโครงงาน
ถังโยก
น้ำยางพารา การเก็บ
สิ่งประดิษฐ์
- ประเภทโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
โครงงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างอุปกรณ์ช่วยลดระยะเวลาที่ใช้ในการเก็บน้ำยางพารา โดยประดิษฐ์เป็นถังโยกเก็บน้ำยางพาราที่ดัดแปลงจากเครื่องพ่นยาฆ่าแมลง หลักการที่ใช้ในการประดิษฐ์ถังโยกเก็บน้ำยางพาราได้แก่ หลักการการทำงานของลูกสูบ (คล้ายกับไซริงค์) แล้วน้ำยางจะถูกดูดเข้ามาภายในลูกสูบ และหลักสมดุลกลคือ ในการสะพายมีแรงกระทำกดลงตรงกลางลำตัวตามแนวดิ่ง ไม่ได้กระทำเฉพาะลำตัวข้างใดข้างหนึ่งเหมือนการหิ้วถัง ทำให้กระดูกสันหลังอยู่ในแนวตรง ซึ่งต่างจากการหิ้วถังที่ทำให้เสียสมดุล และกระดูกสันหลังเอียงเมื่อมีปริมาณน้ำยางมากขึ้น ส่งผลต่อปัญหาสุขภาพอีกด้วย เมื่อนำถังโยกเก็บน้ำยางพาราไปทดสอบประสิทธิภาพในการเก็บน้ำยางในสวนยางที่มีต้นยางจำนวน 315 ต้น โดยเปรียบเทียบกับวิธีการเก็บแบบเดิมคือใช้ถังและไม้กวาด พบว่าถังโยกเก็บน้ำยางพาราใช้เวลาในการเก็บน้ำยางน้อยกว่าวิธีการเก็บแบบเดิมอย่างนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) ซึ่งใช้เวลาเฉลี่ย 45.20 นาที ซึ่งเร็วกว่าวิธีเดิมที่ใช้เวลาเฉลี่ยถึง 71.32 นาที ส่วนปริมาณน้ำยางที่เก็บได้จากทั้ง 2 วิธีได้ไม่แตกต่างกันทางสถิติ