โครงงานวิทยาศาสตร์เรื่องสมุนไพรและสารพื้นบ้านยืดอายุการใช้งานของกล้วยไม้ตัดดอกสกุลแวนด้า - พันธุ์ผสมระหว่างโจเซฟฟินและลูกนกเหลือง
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
ณัฏฐินี อักษร
นิศรา การุณอุทัยศิริ
อัจฉรา สันติวิริยะพิบูล
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
ประดิษฐ์ เหลาเนตร์
มาลี เลาสุทแสน
วันเพ็ญ พรมศร
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- รางวัลการประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์
ม.ปลาย ชนะการประกวดรางวัลชมเชย การเกษตร ภาคเหนือ
- การตีพิมพ์ผลงาน
วารสารบทคัดย่อการศึกษาวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์และเทคโนโลยี 2536 4(10) p83
- ประเภทโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
ศึกษาการยืดอายุของดอกกล้วยไม้สกุลแวนด้าพันธุ์ผสมระหว่างโจเซฟฟินและลูกนกเหลือง ด้วยการปักแช่ในสารละลาย และวิธีการพัลชิง โดยนำพืชสมุนไพรและสารพื้นบ้านมาใช้ประโยชน์ ทำการทดลองเปรียบเทียบการใช้พืชสมุนไพร 5 ชนิด คือ ขิง ข่า กระชาย ขมิ้น และตะไคร้ พบว่าขิงให้ผลดีที่สุดในการยืดอายุโดยนำมาบดให้ละเอียดผสมน้ำ นำไปต้มให้เดือดนาน 3 นาที แล้วกรองสารละลายมาใช้ประโยชน์เมื่อนำสารละลายขิงมาผสมกับสารละลายน้ำตาลทรายและน้ำส้มสายชูกลั่น (ชนิดเข้มข้นร้อยละ 2 )จะสามารถยืดอายุการใช้งานของดอกกล้วยไม้ได้ดีกว่าใช้สารละลายขิงเพียงอย่างเดียว ทั้งนี้ด้วยวิธีการปักแช่ในสารละลาย สูตรสารละลายที่เหมาะสมคือ สารละลายขิงเข้มข้นร้อยละ 10 ผสมกับสารละลายน้ำตาลทรายเข้มข้นร้อยละ 8 และน้ำส้มสายชูกลั่น (ชนิดเข้มข้นร้อยละ 2 )เข้มข้นร้อยละ 3.75 โดยที่จะสามารถยืดอายุการใช้งานของดอกกล้วยไม้ได้นาน 17 วัน ส่วนวิธีการพัลชิง สูตรที่เหมาะสมคือ สารละลายขิงเข้มข้นร้อยละ 50 ผสมกับสารละลายน้ำตาลทรายเข้มข้นร้อยละ 9 และน้ำส้มสายชูกลั่น (ชนิดเข้มข้นร้อยละ 2)เข้มข้นร้อยละ 5 เวลา 2 ชั่วโมง ซึ่งสามารถยืดอายุการใช้งานได้ 15 วัน สำหรับวิธีการปักแช่ pH ของสารละลายที่เหมาะสมเท่ากับ 3.41 ส่วนวิธีพัลชิง pH ที่เหมาะสมเท่ากับ 3.34 และควรใช้น้ำฝน หรือน้ำกลั่นในการใช้งานหรือการปักแช่เท่านั้น