โครงงานวิทยาศาสตร์เรื่องกับดักยุงรักษ์สิ่งแวดล้อม

ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
  • พรรณวดี จำปามูล

  • สุวิมล ขจรโกวิทย์

โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

โรงเรียนสุรนารีวิทยา

รางวัลการประกวดโครงงานวิทยาศาสตร์

ม.ปลาย ชนะการประกวดรางวัลที่ 3 กำหนดหัวข้อ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

การตีพิมพ์ผลงาน

วารสารบทคัดย่อการศึกษาวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์และเทคโนโลยี 2541 10() p

คำสำคัญ (keywords) ของโครงงาน
  • ประดิษฐ์

  • ยุง กับดักยุง

ประเภทโครงงานวิทยาศาสตร์

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

โครงงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกำจัดยุงให้มีปริมาณน้อยลงและแก้ไขปัญหาการกำจัดยุงด้วยสารเคมีมาใช้วิธีกำจัดโดยสร้างสิ่งประดิษฐ์ในการกำจัดยุงแทน โดยทำการทดลองแบ่งเป็น 4 ตอนคือตอนที่ 1 ศึกษาสภาพแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อการล่อยุงมากที่สุด โดยศึกษา 3 แบบ คือ สภาพแวดล้อมที่มีอากาศถ่ายเทแบบธรรมดา มีความชื้น และอากาศร้อน ซึ่งผลการศึกษาตอนที่ 1 พบว่า สภาพแวดล้อมที่มีความชื้นสามารถล่อยุงได้มากที่สุด รองลงมาคือสภาพแวดล้อมที่มีอากาศถ่ายเทธรรมดาและมีอากาศร้อนตามลำดับ จากนั้นทำการศึกษาความชื้นอากาศเท่าใดที่มีอิทธิพลต่อการล่อยุงมากที่สุด โดยศึกษา 3 แบบ คือ ให้มีความชื้นน้อยกว่า 50 % ,ความชื้น 50 – 70% และความชื้นมากกว่า 70 % ผลการศึกษาพบว่า ความชื้นมากกว่า 70 % สามารถล่อยุงได้มากที่สุด รองลงมาคือความชื้น 50-70% และความชื้นน้อยกว่า 50 % ตามลำดับ ตอนที่ 2 ศึกษาสีที่มีอิทธิพลต่อการล่อยุง โดยใช้กล่องสีดำ สีแดง และสีขาว พบว่ากล่องสีดำสามารถล่อยุงได้มากที่สุด ตอนที่ 3 ศึกษาลักษณะผิวที่ยุงสามารถเกาะได้มากที่สุด โดยใช้วัสดุผิวเรียบ (ถุงขยะสีดำ)และผิวขรุขระใช้กระดาษย่นสีดำ พบว่า วัสดุผิวเรียบ(ถุงขยะสีดำ) ล่อยุงได้ดีกว่าวัสดุผิวขรุขระ(กระดาษย่นสีดำ) ตอนที่ 4 ศึกษาเวลาที่เหมาะแก่การดักจับยุงได้มากที่สุด โดยปิดกล่องในเวลา 16.00 น., 18.00 น. และ 20.00 น. พบว่าเวลา 18.00 น. สามารถดักจับยุงได้มากที่สุด จากนั้นนำข้อมูลที่ได้จากการสรุปนำไปสร้างเครื่องดักจับยุงพบว่าสามารถดักจับยุงได้โดยเฉลี่ย 79 ตัว/ครั้ง ซึ่งประโยชน์ที่ได้คือ สามารถดักจับยุงโดยไม่ต้องใช้สารเคมีที่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ และช่วย รักษาสิ่งแวดล้อม