เอาทองไปรู่กระเบื้อง
ทอง หรือ ทองคำ หมายถึงโลหะที่มีลักษณะเป็นของแข็ง สีเหลือง สุกปลั่ง เนื้ออ่อน ใช้ทำรูปพรรณต่าง ๆ และทำเงินตรา เป็นโลหะที่มีค่ามาก ส่วน กระเบื้อง เป็นวัสดุที่ทำมาจากดิน ใช้มุงหลังคาหรือปูพื้น มีลักษณะแข็ง เนื้อหยาบ มีค่าน้อยกว่าทองคำอย่างเทียบกันไม่ได้ รู่ เป็นคำกริยาหมายถึง ครูด ถู หรือสี การกระทำที่คนมีชาติตระกูลสูงและเป็นคนดีไปโต้ตอบหรือ ทะเลาะกับคนต่ำคนพาล จึงเปรียบได้กับ เอาทองไปรู่กระเบื้อง คือนำเอา โลหะที่มีค่าหรือราคาสูงเช่นทองคำไปครูดหรือถูกับกระเบื้องซึ่งเป็นวัสดุที่มี ราคาน้อย ทำให้ทองคำเสียหายได้
เอาทองไปรู่กระเบื้อง เป็นสำนวนไทย ที่ใช้เพื่อเตือนสติบุคคลมิให้ลดตัว ลงไปโต้ตอบหรือทะเลาะกับคนต่ำคนพาล ทำให้เสียศักดิ์ศรีไม่คู่ควรกัน เป็น การไม่สมควร ในวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณีของสุนทรภู่ ตอนสุดสาครห้าม นางสุวรรณมาลีไม่ให้ไปตามพระอภัยมณีที่อยู่กับนางละเวง ว่า
สำนวน เอาทองไปรู่กระเบื้อง มีความหมายคล้ายกับสำนวน เอา พิมเสนไปแลกกับเกลือ, เอาเนื้อไปแลกกับหนัง
(นางสาวพัชรี ลินิฐฎา)