ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน


สุภาษิต

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน

ความหมาย

การกระทำการใด ๆ ที่ต้องพยายามด้วยตนเองก่อน โดยไม่ขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น

ตัวอย่าง

มานะไม่เข้าใจเรื่องงานวิจัย เขาถือคติว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนจึงศึกษาด้วยตนเองก่อนที่จะถามผู้สอน

แม่สอนลูกว่า หากต้องการจะซื้ออะไรต้องพยายามเก็บเงินซื้อด้วยตนเอง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนมิใช่จะขอ