การคัดเลือกสารสกัดจากพืชในพื้นที่เพื่อลดปริมาณแบคทีเรียทั้งหมดในผักบุ้ง (Ipomoea aquatica)
- ชื่อนักเรียนผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
นิโยฮัน เจ๊ะเล็ม, วิรินยา เบ็นสะเล็ม
- อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
อดุลย์สมาน สุขแก้ว, ยามีลาห์ กรียอ
- โรงเรียนที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์
- ปีที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์
วัตถุของโครงงานวิทยาศาสตร์นี้เพื่อศึกษาเพื่อคัดเลือกพืชสมุนไพรได้แก่ต้นตีนเป็ด ต้นอินทนิล ต้นกะตังใบและต้นแก้วพวงมณี ที่มีปริมาณสารสกัดและปริมาณโพลีฟีนอลสูงสุด พบว่าใบตีนเป็ดที่สกัดด้วยเอทานอล 95 เปอร์เซ็นต์ ให้ปริมาณสารสกัดสูงสุดเท่ากับ 20.25±0.26 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งในสารสกัดนี้มีปริมาณสารโพลีฟีนอลสูงสุดโดยมีสารประกอบฟีนอลิกทั้งหมด 726.14±28.23 มิลลิกรัมสมมูลของกรดแกลลิกต่อน้ำหนักใบตีนเป็ดสด 1 กรัม และสารประกอบฟลาโวนอยด์ทั้งหมด 438.03±7.64 มิลลิกรัมสมมูลของคาเทชินต่อน้ำหนักสารสกัดใบตีนเป็ดสด 1 กรัม เมื่อศึกษาฤทธิ์ต้านแบคทีเรียแกรมบวกและแบคทีเรียแกรมลบสูงสุด พบว่าสารสกัดจากใบต้นตีนเป็ดสามารถต้านแบคทีเรียแกรมบวกและแกรมลบได้ดีที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับพืชสมุนไพรชนิดอื่น จากนั้นเมื่อศึกษาปริมาณแบคทีเรียทั้งหมดของผักบุ้งที่ผ่านการจุ่มและไม่จุ่มผลิตภัณฑ์ที่คัดเลือกได้ พบว่าในผลิตภัณฑ์สารสกัดใบตีนเป็ดที่ความเข้มข้น 100,000 ppm ที่การจุ่มเวลา 3 นาที สามารถลดปริมาณแบคทีเรียทั้งหมดในผักบุ้งได้ดีและแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับผักบุ้งที่ไม่ได้จุ่ม