แตกฝูง-แหกคอก
คำว่า แตกฝูง มีความหมายว่า ปลีกออกไปจากหมู่ เช่น วัวที่แตกฝูง ออกมาถูกจับผูกไว้ที่ต้นไม้ หรือใช้ในความเปรียบ หมายถึง มีความประพฤติ หรือกระทำการใด ๆ แยกออกไปจากหมู่ เช่น เรามาช่วยกันไปไหนก็ไปด้วยกัน อย่าแตกฝูงเดี๋ยวจะหลงหากันไม่พบ, เราทุกคนลงความเห็นร่วมกันแล้ว ว่าจะมาซ้อมที่สนามโรงเรียนทุกเย็น เธอจะแตกฝูงไปซ้อมที่อื่นก็ตามใจ แตกฝูง ใช้กับความเห็นที่ผิดแผกแตกต่างกับคนอื่น ๆ ในกลุ่มด้วย เช่น พวกเราทุกคนเห็นชอบกับหัวหน้า มีเขาคนเดียวที่แตกฝูงไม่เห็นชอบด้วย คำว่า แหกคอก มีความหมายคล้ายกับคำว่า แตกฝูง แต่เป็นคำหยาบ มักใช้ตำหนิคนที่ประพฤติตนผิดพวกพ้องในทางที่ไม่ดี เช่น พี่น้องประพฤติตน ดีกันทุกคน มีคนเล็กคนเดียวที่แหกคอกไปเป็นนักเลง ปัจจุบันอาจใช้หมายถึง ประพฤติตนออกนอกกรอบของญาติพี่น้องหรือสังคมที่ตนอยู่ เช่น ครอบครัว เขาเป็นหมอทุกคน แต่เขาแหกคอกไปเป็นนักร้อง
(ศ. ดร.กาญจนา นาคสกุล)