คอมพิวเตอร์กับการรู้จำเสียง

ชื่อผู้จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์
  • พงศ์พันธ์ ด่านพิษณุพันธ์

อาจารย์ที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์
  • อัศนีย์ ก่อตระกูล

สถาบันการศึกษาที่กำกับดูแลโครงงานวิทยาศาสตร์

นิสิตระดับปริญญาตรีปีที่ 2 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

ระดับการศึกษา

โครงงานวิทยาศาสตร์ในระดับการศึกษาปริญญาโทขึ้นไป

หมวดวิชา

โครงงานวิทยาศาสตร์ในสาขาวิชาคอมพิวเตอร์

วันที่จัดทำโครงงานวิทยาศาสตร์

01 มกราคม 2541

บทคัดย่อโครงงานวิทยาศาสตร์

เนื่องจากในปัจจุบันเกิดความต้องการให้คอมพิวเตอร์เข้าใจเสียงพูด ของมนุษย์จึงทำให้เกิดศาสตร์แขนงหนึ่งซึ่งเรียกว่า การรู้จำเสียงพูด (Speech Recognition) เนื่องจากภาษาไทยนั้นเป็นภาษาที่มีรูปเสียงวรรณยุกต์ การรู้จำเสียงวรรณยุกต์จึงมาความสำคัญ บทความนี้เสนอการสร้างแบบจำลองระดับเสียงวรรณยุกต์ 5 ระดับสำหรับภาษาไทย ลักษณะของสัญญาณเสียงที่นำมาวิเคราะห์จะอยู่ในรูปของค่าแอมปริจูดในที่เวลาต่างๆ สัญญาณเสียงรูปวรรณยุกต์จะสามารถดูได้จากลักษณะของสัญญาณเสียงที่มีลักษณะคล้ายกับคาบเวลา ในกระบวนการหาความถี่ คือ สัญญาณเสียงพูดจะนำข้อมูลมาคำนวณหาคาบเวลา โดยใช้วิธีออโตโครีเลชั่นซึ่งถูกดัดแปลงบางส่วนโดยจะได้ผลออกมาในรูปของความถี่ของเสียงซึ่งก็คือรูปวรรณยุกต์นั้นเอง