สำนวน
สำนวน มีหลายความหมาย ความหมายหนึ่งหมายถึงถ้อยคำที่มีความ หมายไม่ตรงตัว ต้องตีความจึงจะเข้าใจได้ สำนวนครอบคลุมทั้งคำพังเพยและ สุภาษิตหรือภาษิต รวมทั้งคำเปรียบเทียบต่าง ๆ ด้วย เช่น ขี่ช้างจับตั๊กแตน หมายความว่า ลงทุนมากแต่ผลที่ได้นั้นมีเพียงเล็กน้อย, ฆ่าควายเสียดายพริก หมายความว่า ทำงานใหญ่โตแต่กลัวหมดเปลือง ไม่ยอมใช้จ่ายมาก จึงทำให้ งานเสีย
สำนวนอาจเป็นคำเดี่ยว ๆ ก็ได้ เช่นคำว่า เสือ เมื่อใช้เป็นสำนวนจะ มีความหมายว่าโจรหรือคนดุร้าย สำนวนอาจมีลักษณะเป็นคำหลายคำ ประสมกัน เช่น คอสูง หมายความว่า ชอบเหล้ารสดี ๆ หรือชอบอาหารมี ราคา, ผิดฝาผิดตัว หมายความว่า ไม่เข้าชุดกัน, ไม่เข้าคู่กัน
สำนวนยังหมายถึง ถ้อยคำที่แสดงออกมาเป็นข้อความพิเศษเฉพาะ ภาษาหนึ่ง เช่น สำนวนบาลี, สำนวนฝรั่ง และหมายถึงชั้นเชิงหรือท่วงทำนอง ในการแต่งหนังสือหรือพูด เช่น สำนวนเจ้าพระยาพระคลัง (หน), สำนวน ยาขอบ, สำนวนไม้ เมืองเดิม